وقتی درباره تولید پایدار صحبت می کنیم یک سوال ذهن فعالان اقتصادی را به خود مشغول میکند. آیا تولید پایدار سودآور است؟
اگرچه بسیاری از تولیدکنندگان با تصور سود مالی بیشتر، هیچ توجهی به اصول پایداری در تولید ندارند، اما بسیاری از تحقیقات و تجارب عملی در صنایع مختلف نشاندهنده این امر است که استفاده از روشهای تولید پایدار در کنار محیطزیست و جامعه یک برنده دیگر نیز دارد که همان تولیدکننده است.
تولید پایدار و اهداف آن
تولید پایدار، ساخت محصولاتی با کارکرد اقتصادی در عین حفظ مسئولیت های زیستمحیطی و اجتماعی است. در تولید پایدار به دنبال فرآیندهای تولیدی هستیم که در منابع طبیعی و انرژی صرفهجویی میکنند و ایمنی محصول، کارکنان و جوامع را ارتقا میدهند.
همانگونه که میدانید استفاده از منابع و هدررفت بخشی از آن جزوی از ماهیت امر تولید است. استفاده از انواع انرژی و تولید گازهای گلخانهای، ایجاد پسماندهای سمی و غیرسمی، استفاده از منابع آب و ایجاد پساب، تغییر در طبیعت با هدف به دست آوردن مواد اولیه لازم برای تولید و … فعالیتهایی هستند که در امر تولید اجتناب ناپذیر به نظر میرسند. اما با به کارگیری اصول تولید پایدار میتوان تا اندازه بسیاری از این فعالیتهای مخرب جلوگیری نمود یا اثرات آنها را با اقدامات جبرانی تلطیف نمود.
اما به کار بردن روشهای تولید پایدار نیازمند مسئولیتپذیری و اقدام داوطلبانه صاحبان صنایع است. گاهی در شرایط سخت اقتصادی مثل ایران برای تولیدکنندگان این سوال ایجاد میشود که روی آوردن به پایداری در بنگاه تولیدی برای آنان صرفا هزینهزا نیست؟ آیا تولید پایدار مانعی برای کسب سود اقتصادی نمیباشد؟ چرا یک کسب و کار باید به اصول پایداری توجه نشان دهد؟
مزایای بهرهگیری از تولید پایدار در کسب و کارها
در زیر به برخی از آثار مستقیم و غیرمستقیم تولید پایدار در کسب و کارها پرداخته خواهد شد:
- کاهش منابع و هزینههای تولید
کاهش هزینههای تولید و به دست آوردن حداکثر حاشیه سود، امری ایدهآل برای اکثر کسب و کارهاست. در تولید پایدار ما از تجهیزات و فرآیندهایی که بهرهوری کارآمد منابع را به حداکثر میرسانند، استفاده میکنیم که در نهایت منجر به افزایش بهرهوری کل سیستم تولید و استفاده صحیح از منابع تولید میشود. یعنی کسب و کار در کنار استفاده منطقی از منابع و حفاظت از محیطزیست، سود اقتصادی حاصل از افزایش بهرهوری را نیز دریافت میکند.
بخش بزرگی از هزینههای تولید در بخش انرژی صرف میشود. تمرکز بر بهبود عملکرد در این حوزه و کاهش هدررفت انرژی، هزینههای ابین بخش را به شکل قابل توجهی کاهش میدهد. از سوی دیگر در ایران در برخی فصول سال با محدودیتهایی در زمینه استفاده از برق یا گاز مواجه هستیم که روند تولید را دچار نوسان میکند. استفاده از سیستمهایی به منظور خودکفایی در تولید انرژیهای پاک میتواند علاوه بر کمکرسانی به شبکه ملی، واحد صنعتی را نیز در این زمینه یاری برساند.
- فروش بهتر
امروزه تعداد مشتریانی که در هنگام خرید خود به نکات مهم محیطزیستی و پایداری توجه دارند به طور فزایندهای در حال افزایش است. مردم بیشتر از گذشته به جنبههای منفی مصرف خود توجه داشته و استفاده از کالاهای دوستدار محیطزیست را برای سلامتی خود نیز مهم میدانند. برخورداری از رویکرد پایداری به عنوان مسئولیت اجتماعی سازمانی برای یک برند، شهرت خوبی را به ارمغان میآورد و به عنوان یک مزیت رقابتی مطرح میشود.
از سوی دیگر در کسب و کارهای B2B نیز موضوع پایداری اهمیت دارد. بسیاری از صنایع برای تامین مواد اولیه خود به دنبال روشهای پایدارتر هستند. خصوصا در بازارهای صادراتی نظیر اتحادیه اروپا، توجه به اثرات محیطزیستی و پایدار بودن تولیدات امری الزامی است و سازمانهایی که قصد گسترش بازارهای خود و یا همکاری با شرکای تجاری بزرگتری را دارند، باید موضوع پایداری را در اولویت خود قرار دهند.
- تطبیق بهتر با قوانین
امروزه دولتها با وضع قوانین سختگیرانهتری، اثرات ناشی از فعالیت کسب و کارها بر محیطزیست را رصد میکنند. تغییرات گسترده و سریع در قوانین قطعا سازمانهای غیرمتعهد به موضوعات محیطزیستی را با وقفه کوتاه مدت یا کامل در فعالیت تولیدی مواجه خواهد ساخت که ضررهای مالی و غیرمالی فراوانی را متوجه صاحبان آن کسب و کار میکند. اما سازمانهایی که منطبق بر اصول پایداری فعالیت میکنند از انعطافپذیری لازم برای مواجهه با قوانین سختتر نیز برخوردار هستند.
- بهبود کیفیت
استفاده از روشهای تولید پایدار میتواند منجر به بهبود کیفیت محصولات نیز گردد. با سرمایهگذاری در مواد اولیه و ماشینآلات با کارایی بهتر، کسب و کارها میتوانند به تولیدات با کیفیتتری که دوام بیشتری دارند دست پیدا کنند. استفاده از طراحی محصول پایدار در روند تولید کالاها، میتواند با افزایش چرخه عمر محصول اثرات محیطزیستی کمتری نیز ایجاد نماید و در عین حال کالایی با کیفیت و اقتصادی در اختیار مشتری قرار دهد.
- اثرات اجتماعی
دیگر زمان این تصور که کسب و کار ما بخشی مجزا از جامعه کل بوده و اتفاقات بیرونی بر آن اثر نمیگذارد گذشته است. امروزه هر تغییری در سطح اجتماع میتواند منجر به اثر پروانهای بزرگتری بر کسب و کارها شده و مساله تداوم در سودآوری را با مشکلاتی مواجه نماید. ناراضایتیهای اجتماعی و نابرابری موضوعی است که کسب و کارها نباید نسبت به آن بیتفاوت باشند چرا که خود متشکل از همین جامعه هستند. کارکنان یک کسب و کار، مشتریان او و همه ذی نفعان دیگری که با آن تعامل دارند خود بخشی از جامعه هستند و از اتفاقات مختلف اثر میپذیرند. تعامل با جامعه به عنوان یکی از اصول پایداری به کسب و کار کمک میکند تا نسبت به ناآرامیهای اجتماعی ایمن باشد.
- انعطافپذیری در مواجهه با شرایط بحرانی
زمان زیادی از یکی از بزرگترین بحرانهای اجتماعی و اقتصادی جهان یعنی پاندمی کرونا نگذشته است. شرایط غیرقابل پیشبینی به وجود آمده از همه گیری ویروس کرونا بسیاری از کسب و کارها را معضلات بسیاری روبرو نمود (به طور مثال بحران نیروی انسانی). برخورداری از اصول پایداری در تولید، میتواند کسب و کارها را برای مقابله با بحرانهای ناگهانی این چنینی آمادهتر نماید. به طور مثال در زمان کرونا، شرکتهایی که در زمینه HSE سرمایهگذاری بهتری داشتند توانستند با مساله کاهش نیروی کار فعال و مساله حفظ سلامت کارکنان برخورد بهتری داشته باشند و کمتر دچار ریزش و از دست دادن نیروی کار خبره خود شوند.
اگر چه هنوزموانع زیادی مثل ناآگاهی، توان اقتصادی ناکافی و … بر سر راه کسب و کارها برای حرکت در مسیر تولید پایدار وجود دارد، اما امید این میرود که با افزایش آگاهی رسانی در این حوزه بتوانیم شاهد فعالیت هرچه بیشتر شرکتهای مختلف برای استفاده از پایداری در مدیریت کسب و کارها باشیم.وقتی درباره تولید پایدار صحبت می کنیم یک سوال ذهن فعالان اقتصادی را به خود مشغول میکند. آیا تولید پایدار سودآور است؟
اگرچه بسیاری از تولیدکنندگان با تصور سود مالی بیشتر، هیچ توجهی به اصول پایداری در تولید ندارند، اما بسیاری از تحقیقات و تجارب عملی در صنایع مختلف نشاندهنده این امر است که استفاده از روشهای تولید پایدار در کنار محیطزیست و جامعه یک برنده دیگر نیز دارد که همان تولیدکننده است.
تولید پایدار و اهداف آن
تولید پایدار، ساخت محصولاتی با کارکرد اقتصادی در عین حفظ مسئولیت های زیستمحیطی و اجتماعی است. در تولید پایدار به دنبال فرآیندهای تولیدی هستیم که در منابع طبیعی و انرژی صرفهجویی میکنند و ایمنی محصول، کارکنان و جوامع را ارتقا میدهند.
همانگونه که میدانید استفاده از منابع و هدررفت بخشی از آن جزوی از ماهیت امر تولید است. استفاده از انواع انرژی و تولید گازهای گلخانهای، ایجاد پسماندهای سمی و غیرسمی، استفاده از منابع آب و ایجاد پساب، تغییر در طبیعت با هدف به دست آوردن مواد اولیه لازم برای تولید و … فعالیتهایی هستند که در امر تولید اجتناب ناپذیر به نظر میرسند. اما با به کارگیری اصول تولید پایدار میتوان تا اندازه بسیاری از این فعالیتهای مخرب جلوگیری نمود یا اثرات آنها را با اقدامات جبرانی تلطیف نمود.
اما به کار بردن روشهای تولید پایدار نیازمند مسئولیتپذیری و اقدام داوطلبانه صاحبان صنایع است. گاهی در شرایط سخت اقتصادی مثل ایران برای تولیدکنندگان این سوال ایجاد میشود که روی آوردن به پایداری در بنگاه تولیدی برای آنان صرفا هزینهزا نیست؟ آیا تولید پایدار مانعی برای کسب سود اقتصادی نمیباشد؟ چرا یک کسب و کار باید به اصول پایداری توجه نشان دهد؟
مزایای بهرهگیری از تولید پایدار در کسب و کارها
در زیر به برخی از آثار مستقیم و غیرمستقیم تولید پایدار در کسب و کارها پرداخته خواهد شد:
– کاهش منابع و هزینههای تولید
کاهش هزینههای تولید و به دست آوردن حداکثر حاشیه سود، امری ایدهآل برای اکثر کسب و کارهاست. در تولید پایدار ما از تجهیزات و فرآیندهایی که بهرهوری کارآمد منابع را به حداکثر میرسانند، استفاده میکنیم که در نهایت منجر به افزایش بهرهوری کل سیستم تولید و استفاده صحیح از منابع تولید میشود. یعنی کسب و کار در کنار استفاده منطقی از منابع و حفاظت از محیطزیست، سود اقتصادی حاصل از افزایش بهرهوری را نیز دریافت میکند.
بخش بزرگی از هزینههای تولید در بخش انرژی صرف میشود. تمرکز بر بهبود عملکرد در این حوزه و کاهش هدررفت انرژی، هزینههای ابین بخش را به شکل قابل توجهی کاهش میدهد. از سوی دیگر در ایران در برخی فصول سال با محدودیتهایی در زمینه استفاده از برق یا گاز مواجه هستیم که روند تولید را دچار نوسان میکند. استفاده از سیستمهایی به منظور خودکفایی در تولید انرژیهای پاک میتواند علاوه بر کمکرسانی به شبکه ملی، واحد صنعتی را نیز در این زمینه یاری برساند.
– فروش بهتر
امروزه تعداد مشتریانی که در هنگام خرید خود به نکات مهم محیطزیستی و پایداری توجه دارند به طور فزایندهای در حال افزایش است. مردم بیشتر از گذشته به جنبههای منفی مصرف خود توجه داشته و استفاده از کالاهای دوستدار محیطزیست را برای سلامتی خود نیز مهم میدانند. برخورداری از رویکرد پایداری به عنوان مسئولیت اجتماعی سازمانی برای یک برند، شهرت خوبی را به ارمغان میآورد و به عنوان یک مزیت رقابتی مطرح میشود.
از سوی دیگر در کسب و کارهای B2B نیز موضوع پایداری اهمیت دارد. بسیاری از صنایع برای تامین مواد اولیه خود به دنبال روشهای پایدارتر هستند. خصوصا در بازارهای صادراتی نظیر اتحادیه اروپا، توجه به اثرات محیطزیستی و پایدار بودن تولیدات امری الزامی است و سازمانهایی که قصد گسترش بازارهای خود و یا همکاری با شرکای تجاری بزرگتری را دارند، باید موضوع پایداری را در اولویت خود قرار دهند.
– تطبیق بهتر با قوانین
امروزه دولتها با وضع قوانین سختگیرانهتری، اثرات ناشی از فعالیت کسب و کارها بر محیطزیست را رصد میکنند. تغییرات گسترده و سریع در قوانین قطعا سازمانهای غیرمتعهد به موضوعات محیطزیستی را با وقفه کوتاه مدت یا کامل در فعالیت تولیدی مواجه خواهد ساخت که ضررهای مالی و غیرمالی فراوانی را متوجه صاحبان آن کسب و کار میکند. اما سازمانهایی که منطبق بر اصول پایداری فعالیت میکنند از انعطافپذیری لازم برای مواجهه با قوانین سختتر نیز برخوردار هستند.
– بهبود کیفیت
استفاده از روشهای تولید پایدار میتواند منجر به بهبود کیفیت محصولات نیز گردد. با سرمایهگذاری در مواد اولیه و ماشینآلات با کارایی بهتر، کسب و کارها میتوانند به تولیدات با کیفیتتری که دوام بیشتری دارند دست پیدا کنند. استفاده از طراحی محصول پایدار در روند تولید کالاها، میتواند با افزایش چرخه عمر محصول اثرات محیطزیستی کمتری نیز ایجاد نماید و در عین حال کالایی با کیفیت و اقتصادی در اختیار مشتری قرار دهد.
– اثرات اجتماعی
دیگر زمان این تصور که کسب و کار ما بخشی مجزا از جامعه کل بوده و اتفاقات بیرونی بر آن اثر نمیگذارد گذشته است. امروزه هر تغییری در سطح اجتماع میتواند منجر به اثر پروانهای بزرگتری بر کسب و کارها شده و مساله تداوم در سودآوری را با مشکلاتی مواجه نماید. ناراضایتیهای اجتماعی و نابرابری موضوعی است که کسب و کارها نباید نسبت به آن بیتفاوت باشند چرا که خود متشکل از همین جامعه هستند. کارکنان یک کسب و کار، مشتریان او و همه ذی نفعان دیگری که با آن تعامل دارند خود بخشی از جامعه هستند و از اتفاقات مختلف اثر میپذیرند. تعامل با جامعه به عنوان یکی از اصول پایداری به کسب و کار کمک میکند تا نسبت به ناآرامیهای اجتماعی ایمن باشد.
– انعطافپذیری در مواجهه با شرایط بحرانی
زمان زیادی از یکی از بزرگترین بحرانهای اجتماعی و اقتصادی جهان یعنی پاندمی کرونا نگذشته است. شرایط غیرقابل پیشبینی به وجود آمده از همه گیری ویروس کرونا بسیاری از کسب و کارها را معضلات بسیاری روبرو نمود (به طور مثال بحران نیروی انسانی). برخورداری از اصول پایداری در تولید، میتواند کسب و کارها را برای مقابله با بحرانهای ناگهانی این چنینی آمادهتر نماید. به طور مثال در زمان کرونا، شرکتهایی که در زمینه HSE سرمایهگذاری بهتری داشتند توانستند با مساله کاهش نیروی کار فعال و مساله حفظ سلامت کارکنان برخورد بهتری داشته باشند و کمتر دچار ریزش و از دست دادن نیروی کار خبره خود شوند.
اگر چه هنوزموانع زیادی مثل ناآگاهی، توان اقتصادی ناکافی و … بر سر راه کسب و کارها برای حرکت در مسیر تولید پایدار وجود دارد، اما امید این میرود که با افزایش آگاهی رسانی در این حوزه بتوانیم شاهد فعالیت هرچه بیشتر شرکتهای مختلف برای استفاده از پایداری در مدیریت کسب و کارها باشیم.
وقتی درباره تولید پایدار صحبت می کنیم یک سوال ذهن فعالان اقتصادی را به خود مشغول میکند. آیا تولید پایدار سودآور است؟
اگرچه بسیاری از تولیدکنندگان با تصور سود مالی بیشتر، هیچ توجهی به اصول پایداری در تولید ندارند، اما بسیاری از تحقیقات و تجارب عملی در صنایع مختلف نشاندهنده این امر است که استفاده از روشهای تولید پایدار در کنار محیطزیست و جامعه یک برنده دیگر نیز دارد که همان تولیدکننده است.
تولید پایدار و اهداف آن
تولید پایدار، ساخت محصولاتی با کارکرد اقتصادی در عین حفظ مسئولیت های زیستمحیطی و اجتماعی است. در تولید پایدار به دنبال فرآیندهای تولیدی هستیم که در منابع طبیعی و انرژی صرفهجویی میکنند و ایمنی محصول، کارکنان و جوامع را ارتقا میدهند.
همانگونه که میدانید استفاده از منابع و هدررفت بخشی از آن جزوی از ماهیت امر تولید است. استفاده از انواع انرژی و تولید گازهای گلخانهای، ایجاد پسماندهای سمی و غیرسمی، استفاده از منابع آب و ایجاد پساب، تغییر در طبیعت با هدف به دست آوردن مواد اولیه لازم برای تولید و … فعالیتهایی هستند که در امر تولید اجتناب ناپذیر به نظر میرسند. اما با به کارگیری اصول تولید پایدار میتوان تا اندازه بسیاری از این فعالیتهای مخرب جلوگیری نمود یا اثرات آنها را با اقدامات جبرانی تلطیف نمود.
اما به کار بردن روشهای تولید پایدار نیازمند مسئولیتپذیری و اقدام داوطلبانه صاحبان صنایع است. گاهی در شرایط سخت اقتصادی مثل ایران برای تولیدکنندگان این سوال ایجاد میشود که روی آوردن به پایداری در بنگاه تولیدی برای آنان صرفا هزینهزا نیست؟ آیا تولید پایدار مانعی برای کسب سود اقتصادی نمیباشد؟ چرا یک کسب و کار باید به اصول پایداری توجه نشان دهد؟
مزایای بهرهگیری از تولید پایدار در کسب و کارها
در زیر به برخی از آثار مستقیم و غیرمستقیم تولید پایدار در کسب و کارها پرداخته خواهد شد:
– کاهش منابع و هزینههای تولید
کاهش هزینههای تولید و به دست آوردن حداکثر حاشیه سود، امری ایدهآل برای اکثر کسب و کارهاست. در تولید پایدار ما از تجهیزات و فرآیندهایی که بهرهوری کارآمد منابع را به حداکثر میرسانند، استفاده میکنیم که در نهایت منجر به افزایش بهرهوری کل سیستم تولید و استفاده صحیح از منابع تولید میشود. یعنی کسب و کار در کنار استفاده منطقی از منابع و حفاظت از محیطزیست، سود اقتصادی حاصل از افزایش بهرهوری را نیز دریافت میکند.
بخش بزرگی از هزینههای تولید در بخش انرژی صرف میشود. تمرکز بر بهبود عملکرد در این حوزه و کاهش هدررفت انرژی، هزینههای ابین بخش را به شکل قابل توجهی کاهش میدهد. از سوی دیگر در ایران در برخی فصول سال با محدودیتهایی در زمینه استفاده از برق یا گاز مواجه هستیم که روند تولید را دچار نوسان میکند. استفاده از سیستمهایی به منظور خودکفایی در تولید انرژیهای پاک میتواند علاوه بر کمکرسانی به شبکه ملی، واحد صنعتی را نیز در این زمینه یاری برساند.
– فروش بهتر
امروزه تعداد مشتریانی که در هنگام خرید خود به نکات مهم محیطزیستی و پایداری توجه دارند به طور فزایندهای در حال افزایش است. مردم بیشتر از گذشته به جنبههای منفی مصرف خود توجه داشته و استفاده از کالاهای دوستدار محیطزیست را برای سلامتی خود نیز مهم میدانند. برخورداری از رویکرد پایداری به عنوان مسئولیت اجتماعی سازمانی برای یک برند، شهرت خوبی را به ارمغان میآورد و به عنوان یک مزیت رقابتی مطرح میشود.
از سوی دیگر در کسب و کارهای B2B نیز موضوع پایداری اهمیت دارد. بسیاری از صنایع برای تامین مواد اولیه خود به دنبال روشهای پایدارتر هستند. خصوصا در بازارهای صادراتی نظیر اتحادیه اروپا، توجه به اثرات محیطزیستی و پایدار بودن تولیدات امری الزامی است و سازمانهایی که قصد گسترش بازارهای خود و یا همکاری با شرکای تجاری بزرگتری را دارند، باید موضوع پایداری را در اولویت خود قرار دهند.
– تطبیق بهتر با قوانین
امروزه دولتها با وضع قوانین سختگیرانهتری، اثرات ناشی از فعالیت کسب و کارها بر محیطزیست را رصد میکنند. تغییرات گسترده و سریع در قوانین قطعا سازمانهای غیرمتعهد به موضوعات محیطزیستی را با وقفه کوتاه مدت یا کامل در فعالیت تولیدی مواجه خواهد ساخت که ضررهای مالی و غیرمالی فراوانی را متوجه صاحبان آن کسب و کار میکند. اما سازمانهایی که منطبق بر اصول پایداری فعالیت میکنند از انعطافپذیری لازم برای مواجهه با قوانین سختتر نیز برخوردار هستند.
– بهبود کیفیت
استفاده از روشهای تولید پایدار میتواند منجر به بهبود کیفیت محصولات نیز گردد. با سرمایهگذاری در مواد اولیه و ماشینآلات با کارایی بهتر، کسب و کارها میتوانند به تولیدات با کیفیتتری که دوام بیشتری دارند دست پیدا کنند. استفاده از طراحی محصول پایدار در روند تولید کالاها، میتواند با افزایش چرخه عمر محصول اثرات محیطزیستی کمتری نیز ایجاد نماید و در عین حال کالایی با کیفیت و اقتصادی در اختیار مشتری قرار دهد.
– اثرات اجتماعی
دیگر زمان این تصور که کسب و کار ما بخشی مجزا از جامعه کل بوده و اتفاقات بیرونی بر آن اثر نمیگذارد گذشته است. امروزه هر تغییری در سطح اجتماع میتواند منجر به اثر پروانهای بزرگتری بر کسب و کارها شده و مساله تداوم در سودآوری را با مشکلاتی مواجه نماید. ناراضایتیهای اجتماعی و نابرابری موضوعی است که کسب و کارها نباید نسبت به آن بیتفاوت باشند چرا که خود متشکل از همین جامعه هستند. کارکنان یک کسب و کار، مشتریان او و همه ذی نفعان دیگری که با آن تعامل دارند خود بخشی از جامعه هستند و از اتفاقات مختلف اثر میپذیرند. تعامل با جامعه به عنوان یکی از اصول پایداری به کسب و کار کمک میکند تا نسبت به ناآرامیهای اجتماعی ایمن باشد.
– انعطافپذیری در مواجهه با شرایط بحرانی
زمان زیادی از یکی از بزرگترین بحرانهای اجتماعی و اقتصادی جهان یعنی پاندمی کرونا نگذشته است. شرایط غیرقابل پیشبینی به وجود آمده از همه گیری ویروس کرونا بسیاری از کسب و کارها را معضلات بسیاری روبرو نمود (به طور مثال بحران نیروی انسانی). برخورداری از اصول پایداری در تولید، میتواند کسب و کارها را برای مقابله با بحرانهای ناگهانی این چنینی آمادهتر نماید. به طور مثال در زمان کرونا، شرکتهایی که در زمینه HSE سرمایهگذاری بهتری داشتند توانستند با مساله کاهش نیروی کار فعال و مساله حفظ سلامت کارکنان برخورد بهتری داشته باشند و کمتر دچار ریزش و از دست دادن نیروی کار خبره خود شوند.
اگر چه هنوزموانع زیادی مثل ناآگاهی، توان اقتصادی ناکافی و … بر سر راه کسب و کارها برای حرکت در مسیر تولید پایدار وجود دارد، اما امید این میرود که با افزایش آگاهی رسانی در این حوزه بتوانیم شاهد فعالیت هرچه بیشتر شرکتهای مختلف برای استفاده از پایداری در مدیریت کسب و کارها باشیم. در محورهای رویداد تولید مسئولانه و بهره وری، تمرکز بر سنجش تولید پایدار در شرکتهای متقاضی است.
منابع:
The Risk & Benefits of Sustainable Manufacturing
Five Benefits of Embracing Sustainability and Green Manufacturing