در رویداد روز دوشنبه 23 مهرماه دکتر مسعود نیلی برای حاضرین سخن گفت. این اقتصاددان مجرب در صحبتهای خود به میزان بهرهوری و نظام اقتصادی ایران پرداخت. در ادامه مطلب متن کامل این مصاحبه قابل خوانش است.
مسعود نیلی که به عنوان سخنران کلیدی در مراسم حضور داشت سخنان خود را با تفسیر فضای اقتصادی کشور آغاز نمود:
نخست باید تصویر بزرگی از اقتصاد ایران ترسیم کرد و سپس از منظر بهرهوری و سایر چالش‌های موجود آن را مورد بررسی قرارداد. لازم به یادآوری است که داده‌های مناسب پژوهش از حوزه کسب‌وکارهایی که در اقتصاد ایران فعال هستند، موجود نیست و تنها داده‌های کارگاه‌های صنعتی موجود است، البته این اطلاعات محدود به بخش صنعت هستند و کل فعالیتهای اقتصادی را پوشش نمی‌دهد. در یک تقسیم‌بندی کلی، می‌توان کسب‌وکارهای ایران را به دو بخش تفکیک کرد، در این طبقه‌‌‌‌‌‌‌بندی ابتدا فعالیتهای نوین و استارت‌آپی قرار می‌گیرند که بیشتر به فضای‌مجازی و اینترنت اتکا دارند و دسته دیگر کسب‌وکارهای سنتی هستند. بخش اول کوچک است و سهم کمی در تولید ناخالص داخلی دارد و عمده تولید کشور در همان قسمت سنتی اتفاق می‌افتد. هنوز هم لیبل‌‌‌‌‌‌‌گذاری رسمی در حساب‌های ملی روی کسب‌وکارهای استارت‌آپی انجام نشده اما رشد این نوع فعالیت‌ها بیشتر است؛ درحالی‌که سهم کمی از تولید دارند و بالعکس این موضوع در بخش سنتی اتفاق می‌افتد.
نیلی در ادامه گفت:
نوع دوم فعالیت‌ها در یک بازه زمانی کوتاه وارد زندگی مردم می‌شوند، رفاه خوبی ایجاد می‌کنند و اگر به همین شکل ادامه دهند می‌توانند بخش بزرگی از اقتصاد را به خود اختصاص دهند. یکی از مطالب که درخصوص این نوع کسب‌وکارها قابل‌بررسی این است که آنها توسط دولت راه‌اندازی نشده‌‌‌‌‌‌‌اند و می‌توان گفت دولت فقط زیرساخت را ایجاد‌کرده و این کسب‌وکارها خودشان به‌وجود آمده‌‌‌‌‌‌‌اند. نکته جالب این نوع فعالیت‌ها به لحاظ بهرهوری، ساختار نیروی انسانی است، آنها از نیروی کار ساده تا تحصیلکرده‌‌‌‌‌‌‌های دانشگاهی استفاده می‌کنند.
مسعود نیلی در ادامه با اشاره به فعالیتهای سنتی در اکوسیستم اقتصادی کشور اینگونه ادامه داد کسب‌وکارهای سنتی به سه روش قابل‌طبقه‌‌‌‌‌‌‌بندی هستند؛ اول از نظر اندازه، دوم بر حسب رشته فعالیت و دیگری از لحاظ مالکیت. سوال مشترکی که برای این تقسیم‌بندی مطرح می‌شود این است که؛ بر اساس این دسته‌بندی بهرهوری این سه نوع طبقه‌‌‌‌‌‌‌بندی به چه صورت است؛ آیا می‌توان گفت بهرهوری بنگاه‌های بزرگ به دلیل صرفه مقیاس و انباشت تجربه و دانش بیشتر است؟ آیا می‌توان گفت بهرهوری بنگاه‌های بزرگ بیشتر از بنگاه‌های کوچک است و رابطه بهرهوری و اندازه بنگاه رابطه مثبتی است؟ سوال دیگر اینکه، آیا بهرهوری بنگاه‌های خصوصی نسبت به بنگاه‌های دولتی در اقتصاد ایران بیشتر است؟ و اینکه، اگر رشته فعالیت‌ها را بر اساس بهرهوری مرتب کنیم، کدام بخش بهرهوری بالاتری دارد؟ به‌نظر می‌رسد هر سه سوال مهم است و زمانی‌که بررسی می‌کردیم برای ما عجیب بود که چرا پاسخی برای این سوالات وجود ندارد. نتیجه بررسی‌ها این بود که رابطه بین بهرهوری و اندازه بنگاه‌های اقتصادی رابطه عکس است و متوجه شدیم که بنگاه‌های کوچک بهرهوری بالاتری نسبت به بنگاه‌های بزرگ دارند. باید به این نکته اشاره کرد؛ در کل آمار کارگاه‌های صنعتی ایران، تعداد کمی بنگاه بزرگ با ارزش‌افزوده خیلی زیاد و تعداد بسیار زیادی بنگاه کوچک با ارزش‌افزوده کم داریم و در میانه آمار تعداد قلیلی بنگاه متوسط با ارزش‌افزوده کم داریم.
یکی از مسائلی که صنعت ایران با آن درگیر است، این است که بنگاه‌های بزرگ ما همان بنگاه‌های کوچک نبودند که بزرگ شدند و مسیر رشد طبیعی خودشان را طی نکرده‌‌‌‌‌‌‌اند؛ این بنگاه‌ها مانند برندهای معروفی مانند سونی و اپل نبودند که از مقیاس‌کوچک شروع کرده‌باشند و بزرگ شده باشند. علت اینکه بهرهوری بنگاه‌های بزرگ در اقتصاد دیگر نسبت به بنگاه‌های کوچک بیشتر است این است که آنها در مسیر رشد طبیعی خود یادگیری را دائما جلو برده و در نتیجه بهرهوری افزایش پیدا کرده‌است. در اقتصاد ایران بنگاه‌های بزرگ از همان ابتدا بزرگ متولد می‌شوند و با جابه‌‌‌‌‌‌‌جایی دولت، مدیران و سایر موارد این بنگاه‌ها عوض می‌شوند. در صنعت ایران انبوهی از بنگاه‌های کوچک و قلیلی از بنگاه‌های بزرگ وجود دارند و در این میات، حفره بزرگی به‌نام بنگاه‌های متوسط هست و علت این است که مسیر رشد بنگاه کوچک در ایران مسیر همواری نیست و بنگاه‌های کوچک در مسیر رشد خود به بنگاه بزرگ تبدیل نمی‌شوند. شاید جالب باشد که بدانید، از بین چند صد‌هزار کارگاه صنعتی بالای ۱۰نفر نیروی کار، ۱۰۰واحد تولیدی از این آمار ۵۰درصد ارزش‌افزوده کل صنعت را ایجاد می‌کنند، یعنی تعداد کمی کارگاه تولیدی داریم که بیشتر تولید صنعتی ایران در آنجا انجام می‌شود. در اینجا سوال دیگری مطرح کردیم؛ حالا که متوجه شدیم بهرهوری بنگاه‌های بزرگ پایین‌تر از بنگاه‌های کوچک است، آیا می‌توان معیار اندازه‌‌‌‌‌‌‌گیری بهرهوری در بنگاه‌ها را پیدا کرد؟ وقتی مدیری به‌دنبال افزایش بهرهوری واحد تولیدی باشد، اقداماتی داخل مجموعه خود انجام می‌دهد؛ از جمله اینکه تکنولوژی و نیروی انسانی را ارتقا می‌دهد اما بخشی هم عوامل محیطی هستند که روی بنگاه اثر می‌گذارند.
اگر بخواهیم بهرهوری بنگاه را بررسی کنیم، اشتباه است اگر عامل درونی و بیرونی را با هم درنظر نگیریم. در بنگاه‌های بزرگ که بهرهوری پایین‌تری دارند، عوامل محیطی اثرگذاری زیادی دارند اما در بنگاه‌های کوچک عوامل درونی توضیح‌‌‌‌‌‌‌دهنده رویداد‌‌‌‌‌‌‌ها هستند. سیاست‌های اقتصاد کلان نقش زیادی در تولید بنگاه‌های بزرگ دارد و عوامل درونی مثل دانش و مدیریت، بهرهوری بنگاه‌های کوچک را توضیح می‌دهد. بخش زیادی از ارزش‌افزوده اقتصاد ایران به وسیله بنگاه‌های بزرگ با بهرهوری پایین ایجاد می‌شود و بخشی که بهرهوری بالایی دارد نقش زیادی در تولید ناخالص داخلی ایران ندارد.
رویداد تولید مسئولانه و بهرهوری با هدف تسهیل در مسیر توسعه پایدار ایران و همچنین معرفیتجربیات برتر حوزه تولید مسئولانه بر اساس طرحی مشترک میان شرکت مدیریت دنیای رویداد نوین و انجمن بهرهوری ایران در روز 23 مهر ماه برگزار گردید.
