ترویج اندیشگان توسعه پایدار در سال 2015 گامی بزرگ برای مسیریابی در هزارتوی توسعه بود و در حال حاضر با ترویج مفاهیم وابسته به آن می‌دانیم که تولید ابعادی بزرگتر از پنداره‌های پیشین ما داشته و بعد اقتصادی تولید در ابعاد اجتماعی و زیست محیطی آن تنیده شده است.

تولید مسئولانه یکی از اهداف 17گانه سازمان ملل متحد در برنامه توسعه پایدار جهانی است. این اصل تحت عنوان «تولید و مصرف مسئولانه» به مواردی مانند تولید کالاها و خدمات با رعایت اصول حفاظت از محیط‌زیست، بهره‌وری در مصرف منابع، تضمین ایمنی کارگران، رعایت حقوق اجتماعی و اقتصادی کارکنان، بهبود کیفیت محصولات و افزایش رقابت‌پذیری پرداخته است.

ایده‌ها و محصولات از لحظه شکل‌گیری تا پایان چرخه عمر اثرات متعددی بر دنیای پیرامون خود می‌گذارند. خلق محصول از زمان استخراج تا تهیه و حمل مواد اولیه یا در مرحله تبدیل در کارخانه‌ها و حتی در مرحله مصرف و دورریز توسط مصرف‌کنندگان آثار گوناگونی را بر اقتصاد، جامعه و محیط‌زیست جوامع دارند. هر مرحله از چرخه تولید و مصرف چالش‌ها و اثرات مثبت و منفی متعددی از  منظر اجتماعی، زیست‌محیطی و اقتصادی دارد و اینجاست که مسئله «پایداری» اهمیت می‌یابد. نکته‌ای که این چالش‌ها را برای کسب‌وکارها و در نگاهی کلان‌تر جوامع به تهدید و یا فرصت بدل می‌‌کند؛ میزان مسئولیت‌پذیری بنگاه‌های اقتصادی در هر یک از مراحل چرخه عمر محصول یا خدمت از طراحی تا مصرف است.

یک بنگاه اقتصادی پایدار و مسئولیت‌پذیر می‌کوشد تا با درک و شناسایی ظرافت‌ها و فرصت‌های هر یک از مراحل مختلف چرخه عمر یک کالا یا محصول، برنامه‌ریزی هوشمندانه و اقدامات عملی برای حل چالش‌های احتمالی و تبدیل آن‌ها به مزیت‌های ملموس اجتماعی، زیست‌محیطی و اقتصادی  انجام دهد. این امر بنگاه تولیدی را از نهادی صرفاً اقتصادی  به شهروند-بنگاه مسئول تبدیل و همه ارکان جامعه را در سود بنگاه اقتصادی شریک می‌کند.